Historia

Nasza szkoła ma już ponad stuletnią przeszłość. Jej początki sięgają roku 1856, kiedy to w Stolarzowicach powstała katolicka szkoła, a w 1898 roku został oddany do użytku budynek szkolny. Pierwszy okres historii szkoły kończy się wraz z przełomową datą końca II wojny światowej, gdy, po zmianach granic, Stolarzowice stały się częścią państwa polskiego. Dotąd w szkole obowiązywał język niemiecki. W pierwszej – niemieckiej fazie działalności, siedziba szkoły rozrosła się znacznie: od skromnego budynku, mieszczącego zaledwie trzy sale lekcyjne oraz trzy mieszkania nauczycielskie, po sporą już budowlę, posiadającą w 1935r. dwa skrzydła a w nich dziewięć klas lekcyjnych. Szkołą zarządzał Joseph Scheithauer, po nim Paul Beier. Uczęszczało do niej około 500 uczniów.

Specyfika przedwojennej szkoły różniła się znacznie od dzisiejszej, począwszy od obowiązującego języka nauczania – niemieckiego, kończąc na wykładanych przedmiotach. Poza tradycyjnymi lekcjami, np.: geografii, przyrody, rysunków, uczniowie przygotowywani byli do tradycyjnych ról społecznych, jakie mieli pełnić w przyszłości. Dziewczęta uczyły się robótek ręcznych, chłopcy – prac gospodarskich. Nauczanie w szkole miało zatem także praktyczny wymiar. Organizacja roku szkolnego również przebiegała inaczej. Rok szkolny trwał 12 miesięcy, uczniowie mieli jedynie przerwy świąteczne. Latem lekcje rozpoczynały się już o 7 rano.

II wojna światowa przyniosła wyraźne zmiany w pracy szkoły. W związku z przysposobieniem sąsiedniej szkoły (na Helence), na szpital, nastąpiły rotacje uczniów: uczniowie stolarzowickiej szkoły zostali przemieszczeni do szkoły na Osiedlu, uczniowie z Helenki gościli w szkole stolarzowickiej. Trwało to do 1959 roku. Od 1945 roku szkoła funkcjonowała jako Szkoła Podstawowa nr 1 – szkoła polska, przynależąca do Inspektoratu w Tarnowskich Górach. Pierwszym powojennym kierownikiem szkoły został mianowany Franciszek Łabędź. W 1973 szkoła przyjęła nazwę Zbiorczej Szkoły Gminnej w Stolarzowicach, podlegały jej wszystkie oświatowe placówki Gminy Stolarzowice, łącznie z szkołą w Górnikach, która została jej filią. W 1975 roku, po reformach administracyjnych, Stolarzowice stały się częścią Bytomia. Szkoła Zbiorcza przekształciła się ostatecznie w Szkołę Podstawową nr 43 w Bytomiu.

Pamięć o przeszłości

Szkoła uległa modernizacji w latach 70-tych, stąd stylistyka budowli, jaka zachowała się do dziś – szkoła przypomina blok mieszkalny, jak te, które licznie powstawały w Polsce powojennej. Niewtajemniczeni z trudem mogą doszukiwać się w budynku śladów 100-letniej historii. A właśnie owa przeszło stuletnia historia wyróżnia szkołę spośród wielu innych. Jednym z ważniejszych przejawów aktywności szkoły jest utrwalanie, opisywanie i upowszechnianie miejscowej tradycji. Podobne znaczenie dla szkoły ma coroczny konkurs wiedzy o Bytomiu, którego jesteśmy organizatorami.

Wnętrze budynku wyraźnie nawiązuje do przeszłości Stolarzowic – zwłaszcza pracownia historyczno-polonistyczna. Ściany łączącej dwa skrzydła szkoły świetlicy zdobią wystawki: Z dziejów Stolarzowic, Górnik, parafii, szkoły. Poza starymi pocztówkami, zdjęciami, można tu oglądać przedwojenne użytkowe przedmioty: naczynia, narzędzia, lampy, itp. Szkoła otwarta jest na potrzeby, oczekiwania lokalnej społeczności – często posiadającej niemieckie korzenie. Ściśle współpracujemy z mniejszością niemiecką; uczniowie uczestniczą w dodatkowych lekcjach języka niemieckiego, którego uczą się już od klasy czwartej.